ELÇİN DEMİREL

 Sabah bir programda, bir babanın feryadını duydum. Kızını öldürmüşler ve baba feryat ediyordu... 'Ben kızıma babalık yapamadım' diye. 'Kızım, söz dinlemezdi. Çok dedim, gitme diye, ama gitti. Çevremde herkes beni suçluyor. Dinletemedim. Ben baba olamadım.' diye ağlıyordu baba. O kadar etkiledi ki beni, o babanın söyledikleri... 'Ben baba olamadım' bu söz çok yaraladı beni.  Baba Olmak! Burada olayın detaylarını anlatmayacağım. O babanın yüzünü hiç unutmayacağım.  Ben neden yazıyorum. Çünkü, babamı 16,5 yıl önce kaybettim. Yıl 27.06.2004. Babam vefat etti. Ben, babamı kanserden kaybettim. Sanki dün gibi... Çok özledim, babamı. Bir kız için çok kıymetlidir, baba. Onu koruyan, ona güç veren, ona her koşulda destek olan, Baba'dır. Baba olmadığında, bir kanadın kırıktır, boynun büküktür, korkarsın, gücünü kaybettiğin için, sığınacağın liman yoktur. Yalnız kalmışsındır. Ben, o yalnızlığı çok yaşadım, babam gidince. Yalnız kaldım. Tek başıma, hayatın içinde mücade

 Ben hep iyi tarafından bakmak istiyorum dünyaya, hayata, kendime, çevremdekilere... Ama hep mi olumsuz olur! Kendime diyorum ki, ‘yok yaa bugün kötü günündesindir. Sana öyle geliyor, yanlış anlıyorsun. Öyle demek istememiştir. Öyle düşünmemişlerdir’ ama yooookk tam da öyle düşünmüş ve tam da öyle söylemişler. Ben iyimserim, hem de fazlasıyla iyimserim. Böyle olduğum için bazen kendimden nefret ediyorum aslında. Kızıyorum kendime. ‘Sen uğraşıyorsun, anlatıyorsun, emek veriyorsun, ama sonuç hep aynı’ Karşındakiler bencil kızım, sen hep verme! Biraz da almasını bil. Sanırım bana almayı öğretmemişler:) Bana öğretilen hep sen iyi ol, iyi de seni bulur. Fakat şimdiki zamanda bu böyle değil! Ben eski zamanda kalmışım. Hep derdim zaten, ‘ben bu zamanın insanı değilim’. Bir türlü alışamadım, bencilliğe, almaya ve hep almaya... Alışmayayımda hiç! Almak benim hamurumda yok (çok şükür)!!! Kızıyorum kendime, o yüzden de yazmayı tercih ettim. Anlatınca, anlamayacak ne de olsa çevremdekiler. Çevremd

  Kadınım... Evet ben bir kadınım. Tek başına mücadele eden, çalışan, çocuklarını büyüten, hayalleri olan ve yaşadığı hayatta hep zor olanı tutan, yaşayan ve hiç bırakmayan bir kadınım ben.  Hayatta hiçbir şeyi kolay elde etmedim ben. O yüzden diyorum ya, zor olana hep tutundum ben. Yani hep zoru başardım. Hiç kolay olan bir şey önüme gelmedi. Hazıra konmadım yani:) Benim olan için hep mücadele ettim ve hala da ediyorum. Nasıl mı? Çalışıyorum, üretiyorum, yoktan var ediyorum. Olanı kopyalamıyorum, yeni bir şeyler yapmak ve yaratmak için uğraşıyorum. Güçlü olmaya, güçlü durmaya ve güçlü görünmeye çalışıyorum. Ve bunu da başarıyorum.  Kadın Olmak... Toplumda bir yer sahibi, bir söz sahibi olmak... O kadar zor ki! 'Kadın dediğin susar', 'kadın, erkeğinin peşinden gider', 'kadın, söz söylemez', 'kadın, tek başına dışarı çıkmaz'... Daha bunun gibi birçok söz sıralayabilirim size. Bana söylenen, çevremde duyduğum ve hep gördüğüm. Yıl 2021, ve biz hala bunlarda

12 Ocak 2021 Saat: 02:15 Sanırım, bu yazı ilk denemem olacak. Bu saatte uyandım. 'Kaçta yattın da bu saatte kalktın?' diyeceksiniz ki haklısınız:) Saat: 23.30'da yattım. Rüya görmekten, rüyadakilerle uğraşmaktan içim şişti ve sonunda kalktım ayağa... Arkadaşım bu bloğu bana yeni açtı ve dedi ki; "Sık kullanılanlara ekliyorum. Buradan açacaksın. 'Yeni Yayın' butonuna tıkla ve istediğini yaz" ve ben de onun sözünü dinleyerek başlıyorum yazmaya. Bu arada ciddi bir şekilde sosyal medya kullanma özürlüyümdür. İnternet ve teknolojik ürünler konusunda hiçbir şeyi bilmem. Bilmek de istemiyorum!  Ben Pilates Eğitmeniyim. Ultra Maraton Koşucusuyum. İyi bir sporcuyum. Sporun her türlüsünü yaptım. Uzun yıllardır sporun içindeyim ve hiç çıkmaya da niyetim yok. İki çocuk annesiyim. Uzmanlık alanım; insanların kilo verme sorunları ve hareket etme bilincini herkese aşılamak. Yani işim zor ve meşakkatli;) Kendimi kısaca tanıttıktan sonra, buraya neden şimdi yazıyorum, onu

  Koşmak...    Hep koşmak ve değişik yerlerde, değişik zamanlarda antrenman yapmak. Kendini iyi hissetmek için, mutlu olduğun şeyi yap. Ben öyle yapıyorum. Elimden geldiğince, zamanımı iyi kullanıyorum. Zaman... Evet, zaman. Bizim için en değerli, en kıymetli şey. Çalışıyorum, Üretiyorum ve her anımı iyi değerlendiriyorum. Koşarken özgürüm ben. Zihnimi boşaltıyorum, kendimi yeniliyorum, tazeleniyorum, güçleniyorum. İDA ULTRA, Pandemi sebebiyle ertelenince, kendime şunu dedim "Yarış ertelendi, ama sen erteleme kendini". Belki de bir daha gidemeyecektim. O yüzden, zamanım ve şansım varken gitmeliydim. Ve Kaz Dağlarına doğru yola çıktım. Saatime, İDA Ultra 66K yol haritasını yükledim. Eğlenceli bir yolculuktu ve burada tüm detaylarıyla bu yolculuğumu anlatıyorum. Antrenman kısmına gelince; Yarış iptal olunca (benim amacım yarışmak değil, tamamen koşmak ve kendime kendimi kanıtlamak "bunu da başardım, ben daha fazlasını yapabilirim sıradaki gelsin, demek için"), b

  MANİFESTO 'Her zaman erkekler iyi araç kullanır' tabusunu yıkıyoruz hanımlar. 'Ben rahatıma düşkünüm aman o kullansın' demeyin, direksiyon başına geçin ve ne kadar iyi olduğunuzu görün. Kadın olmak; Her yerde, her şartta, her koşulda zor. Ama bizim gibi güçlü kadınlar olduğu sürece, kimse önümüzde duramaz. Araba kullanmak, benim hobim ve zevk aldığım bir şey. Eminim siz de çok seviyorsunuzdur. Eşinizden çekindiğiniz için ya da üşengeçlikten uzun yolda direksiyon başına geçmiyorsunuz. Artık bu tabularınızı yıkma vakti. Biz kadınlar her işin üstesinden geliriz. İstersen Olur! Videoyu izle, beğenilerini ve yorumlarını bekliyorum . FOTOĞRAFA TIKLA VİDEOMU SEYRET

FOTOĞRAFIMA TIKLAYARAK  YOUTUBE KANALIMA ABONE OLABİLİRSİNİZ Merhaba,Ben Elçin Demirel Kanalıma Abone Olursanız, Sağlığınıza Yatırım Yapmaya Başlamış Olacaksınız. Kısaca Ben Kimim; Ben Elçin Demirel, Pilates Eğitmeniyim. İletişim Fakültesi Mezunuyum. Spor, 24 yıldır, hayatımın büyük bir parçası. UltraMaraton Koşucusuyum. İnsanlara hareket bilincini aşılamak, hareketsiz bir yaşamın sağlıksız olduğunu anlatmak ve göstermek hedefim. Benimle birlikte, bu yolculuğa çıkmaya hazırsan, bana katıl ve hep birlikte büyüyelim.